Τα τελετουργικά της κηδείας στην αρχαία Ελλάδα αποτελούν μια σημαντική πτυχή της κοινωνικής και θρησκευτικής ζωής των αρχαίων Ελλήνων. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν μεγάλη σημασία στην τιμή των νεκρών και οι κηδείες ήταν σημαντικές εκδηλώσεις που συχνά περιλάμβαναν ποικίλα τελετουργικά και θρησκευτικά έθιμα.

Προετοιμασία και Έκθεση του Σώματος

Η προετοιμασία του νεκρού για την κηδεία ήταν μια σημαντική διαδικασία. Το σώμα του νεκρού το έπλεναν , συνήθως με αρώματα και ελαιόλαδο, προτού το τοποθετήσουν σε ένα κηδεμόνα ή μια λεκάνη από άργιλο για την προσωρινή του τοποθέτηση. Έπειτα, το σώμα του νεκρού το έβαζαν σε ένα φορείο ή μια φορευτή στέγη για την μεταφορά προς το τόπο του κηδεμόνα.

Η Σημασία του Οβολού

Ο οβολός , η αρχαία νομισματική μονάδα της Ελλάδας, είχε σημαντική πρακτική και συμβολική σημασία στις κηδείες της αρχαίας Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια της τελετής ταφής, ήταν συνηθισμένο να τοποθετείται ένας οβολός  στο στόμα του νεκρού.

Η τοποθέτηση του οβολού  στο στόμα του νεκρού πίστευαν ότι θα επέτρεπε στο νεκρό να πληρώσει τον Χάρον, τον αρχαίο θεό του Κάροντος, ο οποίος μετέφερε τις ψυχές των νεκρών στον Άδη. Χωρίς αυτό το νόμισμα, θεωρείτο ότι η ψυχή του νεκρού θα παρέμενε απολύτως στον κόσμο των ζώντων και δεν θα μπορούσε να προχωρήσει στον μετέπειτα κόσμο. Η τοποθέτηση του οβολού στο στόμα του νεκρού αντιπροσώπευε την πίστη στην έννοια της μετά θάνατον ζωής και την ελπίδα για μια αξιοπρεπή μετάβαση στον άλλο κόσμο.

Ο Ταφικός Προορισμός

Ο ταφικός προορισμός του νεκρού επιλεγόταν με βάση το κοινωνικό και οικονομικό καθεστώς του ίδιου και της οικογένειάς του. Οι πλούσιοι και οι δυνατοί συχνά ταφόνταν σε μνημεία ή μνημειακά τάφια, ενώ οι φτωχοί μπορούσαν να ταφούν σε κοινούς τάφους ή ακόμα και να αποτεφρωθούν τα σώματα τους.

Η Διεξαγωγή της Κηδείας

Η διαδικασία της κηδείας συνήθως συνοδευόταν από ένα σύντομο λόγο ή ομιλία επί του νεκρού, η οποία μπορεί να αναφερόταν στις αρετές και τις επιτεύξεις του νεκρού, καθώς και στην αξία της ζωής. Στη συνέχεια, η πομπή  κινούνταν προς τον τάφο, συχνά με συνοδεία μουσικής και χορούς, ενώ οι συγγενείς και οι φίλοι του νεκρού θα έφερναν διάφορα αντικείμενα και προσφορές για την ταφή.

Ταφή και Τελετουργικές Θυσίες

Στον τάφο, συνήθως εκτελούνταν τελετουργικές θυσίες όπως θυσία από κρέας, κρασί ή άλλα προϊόντα, ως ένδειξη τιμής και σεβασμού προς το νεκρό. Οι τελετουργικές αυτές ενέργειες πίστευαν ότι θα εξασφάλιζαν την ευτυχία και την ευημερία του νεκρού στην μετέπειτα ζωή.

Τέλος και Μνημοσύνη

Μετά την κηδεία, οι συγγενείς και οι φίλοι συχνά συγκεντρώνονταν για να τιμήσουν τη μνήμη του νεκρού σε ένα γεύμα ή ένα δείπνο, γνωστό ως μνημόσυνο. Αυτή η τελετουργική πράξη επέτρεπε στους ζωντανούς να συνεχίσουν να τιμούν τον νεκρό και να τον θυμούνται με αγάπη και σεβασμό.

Η κηδεία στην αρχαία Ελλάδα ήταν μια σημαντική κοινωνική και θρησκευτική εκδήλωση που αντικατοπτρίζει τις αξίες και τις πεποιθήσεις της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας γύρω από το θέμα του θανάτου και της μετέπειτα ζωής.

ΟΙΚΟΣ ΤΕΛΕΤΩΝ ΤΣΙΚΝΑΚΗΣ

▶️ Θα βρείτε το γραφείο μας ανοιχτό 24 ώρες το 24ωρο
επί της οδού 📍Κλαυδιανού 19 , Θεσσαλονίκη.
Τηλέφωνα εξυπηρέτησης :
📞 698 695 0022 / 2310 550285 / 694 436 7204